سلام
امروز فکرشو کردم پا کنم تو کفش واثق عزیز و منهم شروع کنم به شرح و تفسیر. خدا را چه دیدی شاید هم مقبول افتاد. خب با حافظ شروع می کنم، البته سعی می کنم یکی دو بیت بیشتر نشه تا خسته نشید :

ساقی بنور باده برافروز جام ما
مطرب بگو، که کار جهان شد بکام ما
ما در پیاله عکس رخ یار دیده ایم
ای بیخبر ز لذت شرب مدام ما

معنای ظاهری :

 ای ساقی، با شراب که همانند نور است بر جام ما ریز و جام ما را روشن  کن. ای مطرب، بخوان و بخوان که گردش لیل ونهار،  عاقبت منتهی شد به کامروائی ما. معنی ظاهری بیت دوم واضح است.

شرح :

ساقی : واسطه فیض
باده: فیض و رحمت آسمانی
مطرب: آنکه در راه سلوک، محرک و مهیج و انرژی بخش ماست و دل ما را به طپش و تکاپو وا میدارد. ممکن است پیر طریقت باشد و یا رفیق طریقت.

ای پیر معنوی و ای مرشد که واسطه فیض حقی، جان و روان ما رابا انفاس قدسی و ملکوتی خودت، روشن کن و با یاد خلسه آور حق، دل ما را نور و صفا ده. ای رفیق راه عشق، با سلوک و کلامت، جان ما را به تکاپوئی جدید وادار که ما آفریده شدیم برای کامروائی با نزدیکی هر چه بیشتر و بیشتر به مقام ربوبی.

بیت دوم خطاب به منکران عشق و عرفان است که طیف گسترده ای هستند و مجال اشاره بدانها نیست. در این بیت، می گوید، ما در جلسات خلوت انس و ذکر، جلوه های مقام ربوبی را مشاهده می کنیم و تو بیخبر ، از لذت های عمیق و همیشگی ما غافلی.
مقوله لقا الله، مورد بحث بسیاری از دانشمندان قرار گرفته، خلاصه اش اینکه عرفا معتقدند میشه خدا را دید، چه در این دنیا و چه در آخرت، البته نه با چشم سر، بلکه با درک و شهود روحانی. اینجا حافظ میخواد بگه، ای بیچاره ها، ما دیدیم و داریم می بینیم، حالا شما دارید بحثشو می کنید که میشه یا نه؟

فعلاً زیاده گوئی کردم. پس بقیه باشد تا بعد. یا علی مدد.